
Το παρόν κείμενο αφύπνισης δημοσιεύτηκε στον Τρικαλινό τύπο τον Ιούλιο 2004.
Ανέβηκε
σε θεατρική σκηνή
στο Γοργογύρι απ’
το Μορφωτικό Σύλλογο
Ξυλοπαροίκου, και τους αξίζει ένα
εύγε. Το αφιερώνω
στους σημερινούς Δημοτικούς άρχοντες της περιοχής
μας και τους
προσκαλούμε με το ‘‘ ΜΟΛΩΝ
ΛΑΒΕ ! ’’ Τα
κροκοδείλια δάκρυά τους για
τη λειψυδρία
του τόπου μας είναι
για το θεαθήναι!
Εδώ που έριξαν
τη χώρα και
το ΛΑΟ
μας τα
ιδεολογικά τους κόμματα
( ΠΑ.ΣΟ.Κ. &
Ν.Δ. ) δεν πρόκειται να
το συγχωρήσουν
ούτε τα ίδια
τα παιδιά τους.
‘‘ Εδώ Κεφαλοπόταμος Γοργογυρίου ώρα μηδέν ’’
Σας μιλάει
ένας ελεύθερος πολιορκημένος, ελεύθερος
προς το παρόν ,
πολιορκημένος δε προ
πολλού , με τις καραμπίνες
στραμμένες εναντίον μας από δεκάδες
χρηματιστηριοοικονομικούς
ηδονοβλεψίες
κέρδους.
Έρχονται και ξανάρχονται, μετράν
το ύψος μου,
τον όγκο και το χρώ-
μα μου,
με βρίσκουν λίγο
μελαμψό και δώσ’ του κι
αγναντεύουν. Μετράν το Ευροχρήμα
τους, που από ‘με
θα
εισπράξουν. Τα νύχια
και τα δόντια
τους, καθημερινά ακονίζουν.
Συλλο-
γιένται να
με επιτεθούν μεσάνυχτα
μπας και δεν
το καταλάβω. Με
ύπουλο στρατοκάρτερο
μπορεί να
με ξαφνιάσουν. Δεν
ελογάριασαν καλά και το
δικό μου μπόι.
Από τα κακοτράχαλα
βουνά του
Κερκετίου ( Κόζιακα ) πηγάζω. Δίνω
ζωή στο πέρασμά
μου, στη χλωροπανίδα
και σε μήκος δύο
χιλιομέτρων περίπου. Ιδού
οι πρώτοι στρατιώτες
που θα με
υπερασπιστούν απ’
τους επίβουλους
εχθρούς μου. Με απολαμβάνουν και
με χαίρονται από γενιές
πριν, χιλιάδες
άνθρωποι της περιοχής
Γοργογυρίου. Ποτίζω
και τρέφω κάθε
τι στο πέρασμά
μου. Πότισα
και έδωσα
ζωή σε χιλιάδες
ανθρώπους κυνηγημένους στα
πέτρινα χρόνια. Από
αρχαίας
εποχής οι αγωνιστές της λευτεριάς της περιοχής
μας σε μένα
έβρισκαν αποκούμπι. Μήδε
τους εχθρούς του
τόπου μας αρνήθηκα
τη βοήθειά μου.
Ιδού το βαρύ
πυροβολικό που
θα με υποστηρίξει.
Αν και πληγωμένος από πολλά δεινά που
έχω υποστεί, θέλω
να ελπί-
ζω πως
δε θα μπορέσουν
να με φυλακίσουν ούτε εμέ
ούτε τα προγονικά
πάτρια εδάφη
μου . Τους χαρίζω
το οξυγόνο, τη
δροσιά, το αξιοθέατο,
την τροφή , την ψυχική
γαλήνη.
Θα με αφήσουν ανυπεράσπιστο; Δεν
το πιστεύω! Θα ‘
ναι ασυγχώρητο λάθος.
Κρεμάστε
πανό στις όχθες
μου, πανό και στις πηγές
μου. Να βλέπουν
και να σκιάζονται οι
εχθροί
της παραδεισένιας
περιοχής μου. Ξεσηκωθείτε
και διώξτε τους από
κοντά μου, κηρύξτε
τους ανεπιθύμητους, είμαι βαριά
πληγωμένος , γεμάτος θλίψη.
Θέλω να ξεκουραστώ
λίγο.
Βλέπω στον
ύπνο μου ΙΔΙΩΤΙΚΑ
ΜΥΗΣ και πληγώνομαι
ανοίγοντας τα μάτια
μου. Μη με
κουράζετε άλλο
γιατί δεν το
αντέχω. Όταν βάλουν
φωτιά σε μένα
και με μπουρλοτιάσουν,
θα βάλουν
φωτιά και στο
διπλανό ποτάμι. Οι ορέξεις τους δεν
σταματούν . Αυτά
τα μη-νύματα ας πάρουν
και τα διπλανά
Δημοτικά Διαμερίσματα. Σώστε
με για να
σωθείτε.
Οι αγώνες
σας δεν θα
πάνε χαμένοι. Αλήθεια, υπάρχουν
προδότες στη σημερινή
εποχή
μας οι
οποίοι με το
φιλί τους θα
με στείλουν στα
κάτεργα; Σωπάστε όμως και κάτι
ακούω από μακριά. Ροβολάν απ’ τις
κακοτράχαλες πλαγιές
χιλιάδες κόσμος, λεβέντικες
κορμοστασιές με λάβαρα στα χέρια.
Να που υπάρχουν
λεύτεροι, λεβέντες με
φτερούγες,
όπου δεν
προσκυνήσανε κι αφέντες δε
λογιάζουν. Ζητώ τη
συμπαράσταση κάθε Τρικαλι-
νού πολίτη,
έστω με μια
υπογραφή στήριξης. Για
επικοινωνία μαζί μου
τηλεφωνείστε στην
επιτροπή αγώνα
για τη σωτηρία
του Κεφαλοπόταμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου