Αγαπητέ Μάκη Παρασκευά , με την εικονογραφημένη πρόσκληση που επεξεργάστηκες ,
έγραψες πάλι ... αρχητεκτονικά ! Σ ' ευχαριστώ .
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αγαπητέ
συμμαθητή
Συμπληρώθηκε τεσσαρακονταετία από
αποφοιτήσεώς μας εκ του
( θρυλικού )
Β΄ Γυμν. Αρένων Τρικάλων , σχολ. Έτους 1973 – 74 . Οι αναμνήσεις μας
προτρέπουν να ξαναβρεθούμε σ’ ένα στέκι δικό μας , χωρίς έγνοιες στα
προβλήματά μας , έστω για μια βραδιά. Η παρουσία όλων μας θεωρείται
απαραίτητη με τήρηση απουσιολογίου. Ευελπιστούμε σε ψυχαγωγία μιάς
ξεχωριστής βραδιάς ( συν γυναιξί και τέκνοις )
Β΄ Γυμν. Αρένων Τρικάλων , σχολ. Έτους 1973 – 74 . Οι αναμνήσεις μας
προτρέπουν να ξαναβρεθούμε σ’ ένα στέκι δικό μας , χωρίς έγνοιες στα
προβλήματά μας , έστω για μια βραδιά. Η παρουσία όλων μας θεωρείται
απαραίτητη με τήρηση απουσιολογίου. Ευελπιστούμε σε ψυχαγωγία μιάς
ξεχωριστής βραδιάς ( συν γυναιξί και τέκνοις )
.
Ημέρα προσέλευσης
Σάββατο, 20 Σεπτεμβρίου
2014, ώρα 20.30΄ μ.μ. ,
στη μουσική ταβέρνα ’’ Σκαμνιές ’’ Καλαντζής Βασίλειος στην Πηγή
Τρικάλων ( τηλ. 24310 61190 )
στη μουσική ταβέρνα ’’ Σκαμνιές ’’ Καλαντζής Βασίλειος στην Πηγή
Τρικάλων ( τηλ. 24310 61190 )
Η
προσωρινή επιτροπή
Χρ. Τσιούνης
6973903559 -- Ευάγγ. Μπουλογιώργος
6944380262 --
Κώστας Mπαλατσούκας 6979177014
www.tsiounisxrhstos.blogspot.com
e-mail: xrtsiounis@gmail.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σ.Σ. 1 -- Έκτακτη συμμετοχή του Gio-T ( Gio-T official TV ) με
παρουσίαση - ερμηνεία κάποια απ' τα τραγούδια του.
( Λόγω ασθένειας Gio-T , δεν θα παραβρίσκεται σήμερα 20.09.14
μαζί μας )
2 -- Κάναμε λάθος στην ημερ/νία , αντί για 19 , η συνάντησή μας
είναι στις 20 Σεπτεμβρίου , ημέρα Σάββατο
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χεραιτιστήριο μήνυμα του Αντώνη Πρεκατέ για τη σημερινή μας
συνάντηση
Μήνυμα
Αντώνη Πρεκατέ προς
τους συμμαθητές μας ( 20.09.14 )
Αγαπητέ μου
Χρήστο , αγαπητοί μου μαθητές
, σας
σφίγγω θερμά το χέρι.
Στο αντάμωμα το σημερινό,
εύχομαι ολόκαρδα καλή
επιτυχία. Αλλά ταυτόχρονα ας
σταλεί απ’ την ομήγυρη κι ένα μήνυμα
στην κοινωνία που
δοκιμάζεται σκληρά, εξαθλιώνεται, ματώνει, πεθαίνει. ΕΝΑ ΜΗ- ΝΥΜΑ
αισιόδοξο , συμπαράστασης έργο
κι όχι λόγω , αλληλεγγύης
( όχι
βέβαια ’’φιλανθρωπίας ’’ ή
ελεημοσύνης ), ένα μήνυμα
αγώνα για έναν
κόσμο κοινωνικής
δικαιοσύνης, ’’ ψωμιού –
παιδείας και ελευθε- ρίας ’’ , ένα μήνυμα ανατροπής αυτής
της Συγκυβέρνησης της υποτέ-λειας, της ξενοδουλείας , των μνημονίων καταλήστεψης, κρεματορίων, ένα μήνυμα
αγώνα, παλλαϊκής αφύπνισης
και εξέγερσης εναντίον των
τροϊκανόδουλων και ’’γραικύλων ’’. Κι αυτό το οφεί- λουμε στα
παιδιά μας, στα εγγόνια μας, σ’ όλες τις γενιές, κι αυτές που θα έρχονται για να ζουν
σε μια πατρίδα ελεύθερη.
<< Ο
μόνος τρόπος – λέει ο μεγάλος Δάσκαλος και παιδαγωγός Δημή- τρης Γληνός- , για να ζήση
και να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος, είναι να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό
>> Αλλιώς δεν έχει
κανένα νόημα η ζωή μας.
Μέσα σε μια χώρα
που φλέγεται και καίγεται και
ξεπουλιέται όσο – όσο ,τη βγάζουν αυτοί
που ’’συγκυβερνούν’’ ελέω τρόικας και ερήμην της λαϊκής βούλησης, και
του ’’πίνουν το αίμα (
ξένοι και εγχώριοι ολιγάρχες, τραπεζίτες, καναλάρχες, τοκογλύφοι). Μέσα σε μια πατρί- δα
που την κατάντησαν Μπανανία
οι ντόπιοι νενέκοι
. ( μια χώρα ’’Ξεπουλία
και Ξεβρακοτία’’,
ένα άθλιο προτεκτοράτο ), σε μια
Ελλάδα ’’κρανίου τόπου’’
και ’’Νταχάου’’
με 2 εκατομμύρια
στην ανεργία, στην πείνα, στην
απελπισία, στο χαμό, με το 60 % των νέων χωρίς δου- λειά, με εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους , ξεκληρισμένους, πεταμένους στα τάρταρα , στα κολαστήρια ή στα
φρενοκομεία, σε μια χώρα ερημη- τήριο ψυχών, όπου τα παιδάκια λυποθυμούν από ασιτία, απ’ την πείνα, στις
αυλές και στις αίθουσες των σχολείων,
όπου οι αυτοκτονίες πληθαίνουν,
οι συνταξιούχοι είναι
μελλοθάνατοι, αφού τους στερούν τα φάρμακα και ξανά μανά και ματαξανά τους
’’κουρεύουν’’ τις συντάξεις, ενώ η πλουτο- κρατία μένει απείραχτη και
αφορολόγητη. Σε μια Ελλάδα που ο φασισμός ξεσηκώνει ξανά κεφάλι και μαχαιρώνει νέα παιδιά και μετανάστες. Αφού το ’’αυγό ‘’ του ναζισμού , επωάζεται μέσα στο
σύστημα. Σ’ ένα τέτοιο τοπίο φρίκης και
πόνου και τρόμου με το λαό στον καιάδα, τη Δημοκρατία στο απόσπασμα, το
Σύνταγμα κουρελού, πως μπορούμε να σιωπούμε, να κλείνουμε τα μάτια και να ‘μαστε αδιάφοροι; Ίτε παίδες Ελλήνων … Εμπρός λοιπόν για
την ανατροπή, την ανεξαρτησία,
την κοινωνική δικαιοσύνη.
( Με μεγάλη μου θλίψη για την απουσία μου σ’ αυτό το αντάμωμά σας , για
σας.)
Πρεκατές
Αντώνης , καθηγητής,
Σεπτέμβρης 2014 .
Μήνυμα στην κοινωνία . Ν’ ακουστεί παντού, και στις εκκλησίες και
στα σχολεία και στα
συμπόσια
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
( De doubi tandoum omni bous, ν’ αμφιβάλλεις για όλα ) , το αγαπημένο απόφθεγμα του Καρλ Μαρξ. Μιλώντας
με τη γυναίκα του , τη jenny, έλεγε ο Μαρξ: ’’ Να αμφιβάλεις για τα πάντα
πριν βγάλεις τελικό συμπέρασμα.
Μην κάνεις εξαίρεση ούτε για τον εαυτό σου’’
’’ Ως
και σε μένα , ακόμη που σας
ιστορώ, αντισταθείτε’’
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Αντισταθείτε | σ’ αυτόν
που χτίζει ένα μικρό | στις μουσικές , τα τύμπανα και τις παράτες
σπιτάκι / και λέει : καλά είμαι εδώ | σ’ όλα τα’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
Αντισταθείτε / σ’ αυτόν που
γύρισε πάλι στο | πίνουν φραπέδες
σύνεδροι συμβουλατόροι
σπίτι / και λέει : Δόξα σοι ο Θεός … | σε όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
στην κρατική εκπαίδευση / στο φόρο (και )σε | στις κολακείες, τις ευχές, τις τόσες υποκλίσεις
μένα ακόμα που σας
ιστορώ |
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό
|
τους
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
σ’ αυτόν που χεραιτάει απ’
την εξέδρα ώρες | στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη δι-
ατέλειωτες τις παρελάσεις. Σ’
αυτήν την άγονη | πλωματεία / στα εργοστάσια πολεμικών υλών
κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων, λίβανον
και |
/ σ’ αυτούς που λένε τα ωραία λόγια στα θού-
σμύρναν (και) σε μένα ακόμα που σας
ιστορώ | ρια / στα γλυκερά τραγούδια με
τους θρήνους
| / στους θεατές , στον άνεμο / σ’ όλους τους αδι
| άφορους και τους σοφούς / στους
άλλους που
| κάνουν το φίλο σας , ως και σε
μένα, σε μένα
| ακόμα που σας ιστορώ.
|
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ | ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
/ πάλι σ’ όλους αυτούς που
λέγονται μεγάλοι / | / τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε
προς την
/ στον πρόεδρο του εφετείου | ελευθερία
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ , κατά
σαδουκαίων (08.10.1950 )
( Επιμέλεια σύνταξης , Αντώνης Πρεκατές )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μήνυμα στην κοινωνία . Ν’ ακουστεί παντού, και στις εκκλησίες και
στα σχολεία και στα
συμπόσια
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
( De doubi tandoum omni bous, ν’ αμφιβάλλεις για όλα ) , το αγαπημένο απόφθεγμα του Καρλ Μαρξ. Μιλώντας
με τη γυναίκα του , τη jenny, έλεγε ο Μαρξ: ’’ Να αμφιβάλεις για τα πάντα
πριν βγάλεις τελικό συμπέρασμα.
Μην κάνεις εξαίρεση ούτε για τον εαυτό σου’’
’’ Ως
και σε μένα , ακόμη που σας
ιστορώ, αντισταθείτε’’
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Αντισταθείτε | σ’ αυτόν
που χτίζει ένα μικρό | στις μουσικές , τα τύμπανα και τις παράτες
σπιτάκι / και λέει : καλά είμαι εδώ | σ’ όλα τα’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
Αντισταθείτε / σ’ αυτόν που
γύρισε πάλι στο | πίνουν φραπέδες
σύνεδροι συμβουλατόροι
σπίτι / και λέει : Δόξα σοι ο Θεός … | σε όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
στην κρατική εκπαίδευση / στο φόρο (και )σε | στις κολακείες, τις ευχές, τις τόσες υποκλίσεις
μένα ακόμα που σας
ιστορώ |
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό
|
τους
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
σ’ αυτόν που χεραιτάει απ’
την εξέδρα ώρες | στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη δι-
ατέλειωτες τις παρελάσεις. Σ’
αυτήν την άγονη | πλωματεία / στα εργοστάσια πολεμικών υλών
κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων, λίβανον
και |
/ σ’ αυτούς που λένε τα ωραία λόγια στα θού-
σμύρναν (και) σε μένα ακόμα που σας
ιστορώ | ρια / στα γλυκερά τραγούδια με
τους θρήνους
| / στους θεατές , στον άνεμο / σ’ όλους τους αδι
| άφορους και τους σοφούς / στους
άλλους που
| κάνουν το φίλο σας , ως και σε
μένα, σε μένα
| ακόμα που σας ιστορώ.
|
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ | ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
/ πάλι σ’ όλους αυτούς που
λέγονται μεγάλοι / | / τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε
προς την
/ στον πρόεδρο του εφετείου | ελευθερία
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ , κατά
σαδουκαίων (08.10.1950 )
( Επιμέλεια σύνταξης , Αντώνης Πρεκατές )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Αφιέρωμα των παρακάτω τραγουδιών , από Αντώνη Πρεκατέ σ' όλους μας )
Στίχοι:
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική:
Μίκης Θεοδωράκης
Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα `ρθουν οι καιροί
που θα `χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Κάποτε θα ΄ρθουν να σου πούν....Παύλος Σιδηρόπουλος...
Μπαγάσας - Άσιμος (ερμηνεύει ο ίδιος,audio) Mpagasas-Asimos
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι:
Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Biermann
Μουσική:
Θάνος ΜικρούτσικοςΤις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.
Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.
Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες,
δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.
Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας ( γδαρτάδες ) νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό ( λειψοί )νωθροί,
μα ( δουλοπρέπεια ) υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.
Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από ( υποσχέσεις ) παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
(τέτοιους .. τους ) τον έχω βαρεθεί.
Κι οι ποιητές ( και οι γραφιάδες ) με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Αυτούς τους έχω βαρεθεί (Βασίλης Παπακωνσταντίνου)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι:
Πάνος Τζαβέλας
Μουσική:
Πάνος ΤζαβέλαςΈντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
( εκτός απ' αυτά της εξουσίας )
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ( ψύχα ) ψωμί,
μαύροι, κίτρινοι, λευκοί ;
Ο γιος σου μοναχά ( και τ' αγγόνια σου)
να ’ναι καλά ( βολεμένος ,τα βόλεψες
μια ... χαρά )
ν’ αφήσεις τ’ όνομα ( χωρίς μπελά )και τον παρά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.
( σ.σ. βρε δε βαριέσαι ... αδερφέ...)
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".
Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους ''έντιμους '' μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε *τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.
(* τους κυρ Παντελίδες και τους ..
.......σπουδαρχίδες ! )
Ο κυρ-Παντελής - Πάνος Τζαβέλας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι:
Σώτια Τσώτου
Μουσική:
Κώστας ΧατζήςΚάποιο παράθυρο έχει φως
κάποιον τον καίει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα βήμα
Κάποιο καράβι στ’ ανοιχτά
με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα
Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ
τσιγάρο πρέφα και καφέ
Βρε δε βαριέ , βρε δε βαριέσαι αδερφέ
Κάποιος στην άκρη του γκρεμού
κοιτάει το τέλος τ’ ουρανού
μονάχος του πεθαίνει
Κάποιος στη μάχη πολεμά
η σφαίρα δίπλα μας περνά
στο στήθος του πηγαίνει
Κι εμείς οι άλλοι, μα το ναι
κάνουμε πάρτι ρεφενέ
Βρε δε βαριέ , βρε δε βαριέσαι αδερφέ
Έξω αστράφτει και βροντά
κι ένας διαβάτης περπατά
χαμένος μες τη μπόρα.
Κάπου δε θα `χουνε ψωμί
κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα.
Κι εμείς χορτάτοι, μα το ναι
κάνουμε γλέντια ρεφενέ
Βρε δε βαριέ , βρε δε βαριέσαι αδερφέ
Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν
σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.
Στάσου και σκέψου μια στιγμή
πόσοι σκοτώνονται στην γη
την ώρα που μιλάμε.
Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ
τσιγάρο πρέφα και καφέ
Βρε δε βαριέ , βρε δε βαριέσαι αδερφέ.
Βρε δεν βαριέσαι αδελφέ Κώστας Χατζής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι:
Κ.Χ Μύρης
Μουσική:
Γιάννης ΜαρκόπουλοςΣτο καφενείον "Η ΕΛΛΑΣ" ο σαλτιπάγκος
πουλά τα νούμερα φτηνά
δραχμή τα ακροβατικά
οι αλυσίδες δωρεάν
το πήδημα θανάτου δυο δραχμές
χωρίς σκοινιά, περάστε κόσμε.
Ασώματος η κεφαλή περάστε κόσμε
τη βρήκανε στην Αφρική
καπνίζει, πίνει και πονά
τρελαίνεται για μουσική
χορεύει με τα μάτια δυο δραχμές
ποιος θα τη δει; Περάστε κόσμε.
Στο καφενείον "Η ΕΛΛΑΣ" οι θεατρίνοι
μ’ ασετυλίνη και κεριά
την Γκόλφω παίζουν στα παιδιά
με φουστανέλες δανεικές
και δάκρυ πληρωμένο δυο αυγά
και τρεις δραχμές, περάστε κόσμε.
Στο καφενείον "Η ΕΛΛΑΣ" ο σαλτιπάγκος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ KAΠOTE ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ - ΜΗΛΙΩΚΑΣ.mp4
Στίχοι:
Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική:
Γιάννης ΜηλιώκαςΛένε πως είμαι γκαντέμης
Παλιοκουμούνι, ανάρχας
Χωρίς αιτία φρικάρω
Και άλλα πολλά εμπριμέ
Πιάσαν τα πόστα κοθώνια
Όλα τα ξέρουν, ξεράδια
Κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,
Που να μη σώσουνε ποτέ
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Μου ‘ρχεται ρεύμα τριάντα
Του τηλεφώνου σαράντα
Νερό και νοίκι εξήντα
Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά
Γύρω σαΐνια κανάγιες
Τρώνε με δέκα μασέλες
Θέλουν βρεμένη σανίδα
Και τους φερόμαστε κι ευγενικά
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Κάνω εξετάσεις για κήλη
Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες
Γρίπη, συκώτι, στομάχι
Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά
Άστα να πάνε στο διάλο
Κάθε καρέκλα και χάχας
Όλα πηγαίνουν στο φούντο
Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
…. Παπαχαραλάμπους Γρηγόρης
…. >>> ΑΠΏΝ !
….
Μπράτσος Βασίλης .... >>> ΑΠΏΝ !
( Ώρα
καλή σας κι
ας είναι ελαφρύ
το χώμα που
σας σκεπάζει. )
Ώρα καλή
σου Βασίλη!
Ο
δρόμος που δυστυχώς
μας χαράζουν άλλοι
ν’ ακολουθήσουμε μας
λένε πως είναι
… μονόδρομος. Τον
έχουν ναρκοθετημένο και
μας ακολουθούν κατά
βήμα..
Αν
κάποιος προσπαθήσει να
τους ξεφύγει, πέφτουν
πάνω του σαν
τα κοράκια
να
τον ξεσκίσουν! Ο δικός
σου δρόμος ήταν
ακόμη πιο δύσβατος ,
γεμάτος αγκάθες και
απόκρημνους βράχους, σπαρμένος πανταχόθεν με
παγίδες . Δε χάρηκες
τα νιάτα σου,
τη λεβεντιά σου.
Γυμνασιόπαιδο όντας, τραγουδούσες
ανέμελα με την
αγαπημένη κιθάρα σου
άσματα και καντάδες της
εποχής του ‘’60.
Ώρες και μέρες
μας ψυχαγωγούσες με το καλλιτεχνικό
ταλέντο σου. Στις
γειτονιές, στις εκδρομές
και σε κάθε
παιδική και εφηβική
μας μάζωξη . Πάλευες
και μεσ’ το
κοινωνικό σύνολο για
ένα καλύτερο αύριο.
Φορτώθηκες από πολύ
νωρίς τα προβλήματα
υγείας σου.
Παρ’ όλα
αυτά, πάντα ρωτούσες
για τους παλιούς
συμμαθητές σου. Αφαιρούσες
κουράγιο απ΄ τον
εαυτό σου και
το χάριζες στους
γύρω σου. ’’ Στην τάδε
υπηρεσία, έχω τον
τάδε γνωστό, πήγαινε να
σ’ εξυπηρετήσει’’ μας έλεγες .
Αυτός ήσουν Βασίλη,
ήθελες πάντα να
προσφέρεις στο κοινωνικό
σύνολο. Από νωρίς ,
Βασίλη σε χτύπησαν
οι κακουχίες. Δεν
πρόλαβες να γνωρίσεις
μια καλύτερη κοινωνία,
μια καλύτερη γενικότερα
χώρα, στην οποία
θα μετράει η
ανθρώπινη αξία . Όπως
ακριβώς την ονειρευτήκαμε απ’
τα Γυμνασιακά μας
χρόνια. Μια Ελλάδα ισάξια
της ιστορίας και
της πολιτιστικής της
κληρονομιάς , μ’ ένα
λαό περήφανο κι
αντάξιο της ιστορίας
του.
Αναπαύσου Βασίλη
σε τόπο χλοερό ,
ελαφρύ να ‘ ναι
το χώμα που σε
σκεπάζει .
Γενάρης 2013
Χ. Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου