Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Έστειλαν το λογ/σμό οι ... Τροϊκανοτοκογλύφοι ! // ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ // '' ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ '' // Αναρχία στη ... στάνη ! // ΟΧΙ φασίστες για φίλους μας ! //

συν τοκοχρεολύσια και βάλε.. !!
 

Ο Τσιούνης Χρήστος κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Τσιούνης Χρήστος.

Music track : Dodelhaie - Ηeute Nacht(katyusha). Σκηνές από το
 Κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ 1943 - 1945. Υ.Γ. : σκατά
 στους φασίστες
youtube.com
 
 
Ο Τσιούνης Χρήστος κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Τσιούνης Χρήστος.

Τσιούνης Χρήστος

'' ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ ''

Ωχού !και τί να γίνηκαν της γης οι αντριωμένοι !
'' Είναι ώρες που η ψυχή της ανθρωπότητας αποζητάει να γίνει ένα με τις Μεγάλες Παρασκευές της
Είναι οι ώρες που αποζητάει να σφίξει στον ίδιο της τον κόρφο ,τη λήκυθο των δικών της δακρύων
Είναι οι ώρες που αποζητά να βρει το νόημα της ζωής στο συγκλονιστικό ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ της ζωής
Ο θάνατος ! Η ελπίδα των των πιστών.., ο φόβος ..,η ρομφαία των κυρίαρχων πάνω πάνω απ' τα κεφάλια των υποτελών ,η ανάπαυση των ήσυχων συνειδήσεων ,το ύστατο χρέος των ηρώων. Από τότε που κάποιος νεόκοπος αφέντης άξεστος και αγροίκος , ύψωσε τη σπάθα του πάνω από τα κεφάλια της ομάδας κ ' έκοψε σα ραπάνι το πρώτο κεφάλι κάποιου Θερσίτη που η γλώσσα του κροτάλισε την κοινωνική αλήθεια ,από τότε ως τα σήμερα , το κεφάλι της ανθρωπότητας, ίδιο κι αγύριστο , 'αρβανίτικο '' ' δεν εννοεί ν ' ανταλλάξει την ερημιά και τη σκοτεινιά του Άδη με το επίγειο ..βασίλειο της ντροπιασμένης αλλαξοπιστίας. Η ανθρωπότητα έχει κληρονομήσει στα παιδιά της ,φυλαχτό και γκόλφι της ανθρωπιάς, ένα μονάχα ̈́. τις τελευταίες στιγμές των παιδιών της που αποδέχτηκαν το θάνατο ,γιατί πολύ αγάπη-σαν τη ζωή . Και τις στιγμές αυτές η Τέχνη , η γόησσα μπαγκέτα της ζωής , τις έκανε ένα εξαίσιο κενοτάφιο-σχολείο της ανθρώπινης ψυχής
ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ ΓΚΟΓΙΑ . Ο ΤΟΥΦΕΚΙΣΜΟΣ
Ένα φανάρι ακουμπισμένο στο έδαφος σκορπάει το ασπροκίτρινο φως στον συγκλονιστικό πίνακα του Γκόγια '. Ο ΤΟΥΦΕΚΙΣΜΟΣ ''Στη σκοτεινιά , βρίσκεται μόνο, μακριά, ο βασιλικός πύργος κάποιου Τολέδου. Αναρωτιέσαι , τι ήθελε αυτό το φανάρι την ώρα εκείνη ; Ήθελε να κάμει κόκκινα τα αίματα μέσα στο σκοτάδι; Ήθελε να δείξει τα άφοβα πρόσωπα των μελλοθάνατων ; Ήθελε να φωτίσει το άσπρο πουκάμισο του ήρωα που ανοίγει τα μπράτσα για να δεχτεί τις σφαίρες; Ήθελε να δεί-
ξει πως το έγκλημα έγινε νυχτα ; Το φανάρι του Γκόγια είναι η δειλία των φονιάδων ,είναι η μαρτυρία πως δεν έπρεπε να δει το έργο τους το φως της ημέρας. Είναι ο φόβος μήπως ο ανατέλλων ήλιος φιλούσε το πρόσωπο του αδερφού του. Αλλά είτε το φως ενός φαναριού είτε το φως προβολέων φωτίζει τον ''συνήθη τόπον'' , την ώρα εκείνη η ψυχή της ανθρωπότητας ζει την πιο υπέροχη στιγμή της Μπροστά στο δίλημμα μιας ντροπιασμένης ζωής ή του μηδενισμού του σώματος και της
ψυχής, διαλέγει το δεύτερο. Ξέρει την ώρα εκείνη η ψυχή ,πως σε λίγο θα πάψει η καρδιά να χτυπάει για τους άλλους ανθρώπους, ξέρει πως η πίκρα του μισοτελειωμέ- νου τραγουδιού είναι ασήκωτη , ξέρει πως σε σε λίγο το χρώμα των μενεξέδων θα σβήσει για πάντα ,ξέρει πως οι μόνες χαρές οι αυθεντικές χαρές ,οι χαρές της ζωής θα σβήσουν με τους ξηρούς ήχους απ' τις σφαίρες της εκτέλεσης ,υπό το φως των προβολέων του Γκόγια .Στις πλάτες όμως του μελλοθάνατου βαραίνει εκείνη την ώρα η τιμή της ανθρωπότητας που γίνεται τραγούδι , ένα τραγούδι απλό, εμβατήριο και επιτάφιο μαζί '. ΜΗΝ ΚΑΡΤΕΡΑΤΕ ΝΑ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ ,ΟΥΔ ' ΟΣΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΛΥΓΑΕΙ ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ -ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΛΥ , ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΣΕΙ
Οι κυρίαρχες εκμεταλλευτικές τάξεις δεν μπόρεσαν ποτέ να συζητήσουν με την κοινωνική πρωτοπορία και τις προοδευτικές ιδέες . Ο διάλογος ,το λουλούδι του ανθρώπινου μυαλού ,η μεγάλη κατάκτηση του σκεπτόμενου ανθρώπου ,το κλειδί της αλήθειας ,είναι ξένος προς την τυφλή βία της εκμεταλλευτικής κυριαρχίας. Κι αυτό, γιατί ο διάλογος διώχνει τις αράχνες από τα μυαλά των ανθρώπων κι αφήνει να περάσει το φως της προόδου στο σκοτισμένο νου Κατά των προοδευτικών
ιδεών και της κοινωνικής πρωτοπορίας ένα διάλογο είχε πάντα η αντίδραση.'. Τη συκοφαντία και τη βία Κ ' ένα μονόλογο '. το κώνειο , το σταυρό, τη φωτιά ή τις σφαίρες του αποσπάσματος
ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΣΤΟ ΠΥΡ... ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΑ'''
ΣΤΟΝ καιρό του ο Πλάτωνας κάρφωνε τους οπαδούς του Δημόκριτου για άθεους .Δήθεν συζητούσε μαζί τους . Ήξερε πως εκείνο που έπιανε στους συντηρητικούς ήταν η αθεί'α. ΕΤΣΙ ανάγκαζε με την απειλή της εσχάτης των ποινών τους αντιπάλους του ή να το βουλώσουν ή να φύγουν νύχτα απ ' την Αθήνα ,την πόλη των ...φώτων . Η ίδια μέθοδος βαστάει ως τα σήμερα ,είτε ο Αναξαγόρας φεύγει από την Αθήνα ,για να γλιτώσει απ' τη θανατική καταδίκη λόγω .αθεΐας είτε ο Τζούλιους και η Έθελ Ρόζεμπεργκ δεν γλιτώνουν από την ηλεκτρική καρέκλα Τον καιρό βέβαια που η κυρίαρχη τάξη είχε να κάνει μόνο με δούλους που σήκωναν κεφάλι κ' έβγαζαν γλώσσα της αρκούσε ο πέλεκυς του δήμιου. Με την ανάπτυξη των επιστημών ,τα ελευθερόφρονα πνεύματα πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή τις ιδέες τους
Η ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ είναι το τυπικό δείγμα δικαστηρίου της κυρίαρχης εκμεταλλευτι-κής τάξης. Δύο είναι τα σκέλη της διαδικασίας α) συκοφαντείσαι, αποκαλείσαι άθεος , αιρετικός κ.λ.π β)καλείσαι να αποκηρύξεις τις ιδέες σου. Με την αποκήρυξή τους εξαφανίζεται αμέσως το έγκλημα Και διότι η προοδευτική ανθρωπότητα είχε πάντα αγύριστο κεφάλι , παραπέμπονται στην πυρά ...Στον τόπο μας οι κλέφτες κολλήσανε τη ρετσινιά του ''κλέφτη'' στην κοινωνική και εθνική πρωτοπορία του 21 και κατηγο-ρήσανε οι απάτριδες τον Κολοκοτρώνη , τον Δυσσέα , τον Καραίσκάκη για προδό-τες !
ΕΙΝΑΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΖΗΤΑ Η ΨΥΧΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
Αγιοι Σπάρτακοι που ανεβήκατε το Γολγοθά και ξεψυχήσατε πάνω στο ύψος του σταυρικού σας μαρτυρίου βογγώντας τρεις μέρες και τρεις νύχτες, ελευθερόφρονες του Μεσαίωνα, που οι ιδέες σας γίναν πυρκαγιές στην πυρά του σώματός σας , αξέ-χαστοι κομμουνάροι της παρισινής εξέγερσης, θύματα της πλατείας των χειμερινών ανακτόρων, κρεμασμένοι της Καντώνας, μάρτυρες του Σκοπευτηρίου της Καισα-ριανής και του ''συνήθους τόπου'', η ρωμέικη ψυχή σας δίνει τώρα αναφορά σε
στάση προσοχής, Αντιχαιρετίστε την Μανιάτικα μοιρολόγια σταματήστε. Σιγήστε πένθιμα εμβατήρια . Ναύτες του ''Αβρόρα'' και Ελασίτες μας. Ακοίμητη συνείδηση του έθνους, βάλτε ένα γαρύφαλλο στ' αυτί Μη χαμηλώστε τις σημαίες σας μεσίστιες, μόνε ολόρθα μπήξτε τα κοντάρια τους στον τάφο του γενναίου γιανα λένε στο πλάγια σμά τους το ασίγαστο τραγούδι της λευτεριάς!
Σημείωση. Δημοσιεύτηκε την 30 του Μάρτη 1962 ,δεκάτη επέτειο από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη απ' τον Στάθη Δρομάζο ΑΓΙΟΙ ΣΠΑΡΤΑΚΟΙ που ανεβή-κατε το Γολγοθά ,όλης της Γης οι Εσταυρωμένοι, σεις που πέσατε στα πεδία των μαχών με αυταπάρνηση για όλες τις υψηλές πανανθρώπινες αξίες για τη Λευτεριά , την κοινωνική Δικαιοσύνη και ισότητα , τη Λα´ι'κή κυριαρχία,την Αξιοπρέπεια και την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ όλης της γης οι ...κολασμένοι σε στάση προσοχής σας αντιχαιρετίζουν τις Μεγάλες Παρασκευές'...
Εσείς ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΝΤΕΣ ,
Εσείς που ΝΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ! ! !

Αντώνης Κ . Πρεκατές , Τρίκαλα 18 του Απρίλη 2014

'' Θ α ν ά τ ω θ ά ν α τ ο ν π α τ ή σ α ς .'' 
- Ωχού ! Και τι γίνηκαν της γης οι αντρειωμένοι -
* * *
Είναι ώρες που η ψυχή της ανθρωπότητας αποζητάει να γίνει ένα με τις Μεγάλες Παρασκευές της. Είναι οι ώρες που αποζητάει να σφίξει στον ίδιο της τον κόρφο, τη λήκυθο των δικών της δακρύων. Είναι οι ώρες που αποζητάει να βρει το νόημα της ζωής στο συγκλονιστικό τ ε τ έ λ ε σ τ α ι της ζωής της. - Ο θ ά ν α τ ο ς ! Η ελπίδα των πιστών της ουράνιας ...ζωής, ο φόβος των ανειδοποίητων , η ρομφαία των κυρίαρχων πάνω απ' τα κεφάλια των υποτελών , η ανάπαυση των ήσυχων συνειδήσεων, το ύστατο χρέος των ηρώων . Από τότε , που κάποιος νεόκοπος αφέντης άξεστος και αγροίκος , ύψωσε τη σπάθα του πάνω από τα κεφάλια της ομάδας κ' έκοψε σα ραπάνι το πρώτο κεφάλι κάποιου Θερσίτη που η γλώσσα του κροτάλισε την κ ο ι ν ω ν ι κ ή α λ ή θ ε ι α , από τότε που ως τα σήμερα , το κεφάλι της ανθρωπότητας , ίδιο κι αγύριστο ,''αρβανίτικο'' δεν εννοεί ν' ανταλλάξει την ερημιά και τη σκοτεινιά του Άδη με το επίγειο βασίλειο της ντροπιασμένης αλλαξοπιστίας H ανθρωπότητα έχει κληρονομήσει στα παιδιά της, φυλαχτό και γκόλφι της ανθρωπιάς ,ένα μονάχα: τις τελευταίες στιγμές των παιδιών της που αποδέχτηκαν το θ ά ν α τ ο , γιατί πολύ α γ ά π η σ α ν τη ζωή. Και τις στιγμές αυτές , η Τέχνη ,η γόησσα μπαγκέτα της ζωής, τις έκανε ένα εξαίσιο κενοτάφιο -σχολείο της ανθρώπινης ψυχής. ... Ένα φανάρι ακουμπισμένο στο έδαφος σκορπάει το ασπροκίτρινο φως του στον συγκλονιστικό πίνακα του Γκόγια :'' Ο τ ο υ φ ε κ ι σ μ ό ς''. Στο σκοτάδι, βρίσκεται μόνο ,μακριά, ο βασιλικός πύργος κάποιου Τολέδου. Αναρωτιέσαι ,τι ήθελε αυτό το φανάρι την ώρα εκείνη ;Ήθελε να κάμει κόκκινα τα αίματα μέσα στο σκοτάδι; Ήθελε να δείξει τα άφοβα πρόσωπα των μελλοθάνατων; Ήθελε να φωτίσει το άσπρο πουκάμισο του ήρωα που ανοίγει τα μπράτσα για να δεχτεί τις σφαίρες; Ήθελε να δείξει πως το έγκλημα έγινε νύχτα; Το φανάρι του Γκόγια είναι η δειλία των φονιάδων, είναι η μαρτυρία πως δεν έπρεπε να ιδεί το έργο τους το φως της ημέρας. Είναι ο φόβος μήπως ο ανατέλλων ήλιος φιλούσε το πρόσωπο του αδελφού του. Αλλά είτε το φως του φαναριού είτε το φως των προβολέων φωτίζει τον ''συνήθη τόπον'' , την ώρα εκείνη η ψυχή της ανθρωπότητας ζει την πιο ...υπέροχη στιγμή της. Μπροστά στο δίλημμα μιας ντροπιασμένης ζωής ή του μηδενισμού , διαλέγει το δεύτερο. Ξέρει την ώρα εκείνη πως σε λίγο θα πάψει η καρδιά να χτυπάει για τους άλλους, ξέρει πως η πίκρα του μισοτελειωμένου τραγουδιού είναι ασήκωτη, ξέρει πως σε λίγο το χρώμα των μενεξέδων θα σβήσει για πάντα ,πως οι χαρές οι μόνες ,οι αυθεντικές χαρές ,οι χαρές της ζωής θα σβήσουν με τους ξηρούς ήχους των σφαιρών του αποσπάσματος, υπό το φως των προβολέων του Γκόγια. Στις πλάτες όμως του μελλοθάνατου βαραίνει εκείνη την ώρα η τιμή της ανθρωπότητας που γίνεται τραγούδι ,ένα απλό τραγούδι ,εμβατήριο και επιτάφιο μαζί : - Μην καρτεράτε να λυγίσουμε // ουδ' όσο στην καλοκαιριά - λυγάει το κυπαρίσσι.// Έχουμε τη ζωή πολύ ,// - μα πάρα πολύ αγαπήσει. - Οι κυρίαρχες εκμεταλλευτικές τάξεις δεν μπόρεσαν ποτέ να σ υ ζ η τ ή σ ο υ ν με την κοινωνική πρωτοπορία και τις προοδευτικές ιδέες. Ο δ ι ά λ ο γ ο ς , το λουλούδι του μυαλού του ανθρώπου , η μεγάλη κατάκτηση του σκεπτόμενου ,το κλειδί της αλήθειας , είναι ξένος προς την τυφλή εκμεταλλευτική κυριαρχία . Κι αυτό ,γιατί ο δ ι ά λ ο γ ο ς διώχνει τις αράχνες από τα μυαλά των ανθρώπων . Εναντίον των προοδευτικών ιδεών και της κοινωνικής πρωτοπορίας ένα διάλογο είχε πάντα η αντίδραση : τη συκοφαντία και τη βία. Κ' ένα μ ο ν ό λ ο γ ο : το κώνειο , το σταυρό, την πυρά ή το απόσπασμα... Στον καιρό του ο Πλάτων κάρφωνε τους οπαδούς του Δημόκριτου για άθεους. Δήθεν συζητούσε μαζί τους. Ήξερε πως εκείνο που έπιανε τότε στους συντηρητικούς ήταν να είσαι άθεος. Έτσι ανάγκαζε με την απειλή της εσχάτης των ποινών τους αντιπάλους του ή να το βουλώσουν ή να φύγουν νύχτα απ' την Αθήνα ,την πόλη των...φώτων. Η ίδια μέθοδος βαστάει μέχρι σήμερα είτε ο Αναξαγόρας φεύγει από την Αθήνα για να γλιτώσει από τη θανατική καταδίκη ως άθεος είτε ο Τζούλιους και η Έθελ Ρόζεμπεργκ δεν γλιτώνουν την ηλεκτρική καρέκλα...Με την ανάπτυξη των επιστημών ,τα ελεύθερα μυαλά πλήρωναν με την ίδια τους τη ζωή τις πεποιθήσεις τους. Η ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ είναι το τυπικό δείγμα δικαστηρίου της κυρίαρχης εκμεταλλευτικής τάξης. Δύο είναι τα σκέλη της διαδικασίας. Πρώτο: συκοφαντείσαι ,αποκαλείσαι άθεος ,αιρετικός κλπ .Δεύτερο: καλείσαι να αποκηρύξεις τις πεποιθήσεις σου. Με την αποκήρυξή τους εξαφανίζεται αμέσως το...έγκλημα. Κ' επειδή η προοδευτική ανθρωπότητα είχε πάντα αγύριστο κεφάλι , παραπέπονταν στην πυρά ... Στον τόπο μας οι κ λ έ φ τ ε ς κολλήσανε τη ρετσινιά του ''κλέφτη'' στην κοινωνική και εθνική πρωτοπορία του 21 και κατηγο-ρήσαν οι απάτριδες τον Κολοκοτρώνη ,τον Οδυσσέα Ανδρούτσο , τον Καρα'ι'σκάκη κλπ για προδότες! Όταν χρειάστηκε στις ΗΠΑ να χτυπήσουν τις αναρχικές ιδέες ,έστειλαν στην ηλεκτρική καρέκλα ,με την κατηγορία του ληστή τον Σάκκο και Βαντζέτι. Κι όταν ο Χίτλερ χρειάστηκε ένα επιχείρημα για να συκοφαντήσει τον κομμουνισμό ,κατηγόρησε τον Δημητρώφ για εμπρηστή!...Αιώνες τώρα η κοινωνική αντίδραση ,μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τις ιδέες ...αντιμετώπιζε με τις σφαίρες τα δεμένα κορμιά τους. Αυτά τα κορμιά που με δική τους στάχτη φυλάξανε άσβεστη τη σπίθα της ανθρώπινης τιμής. Κι όταν η ψυχή της ανθρωπότητας αναγυρίζει στο ποτάμι της ζωής της ,έχει τις ώρες της εκείνες που αποζητά να γίνει ένα με τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ της. - Ά γ ι ο ι Σ πά ρ τ α κ ο ι ,που ανεβήκατε το Γολγοθά της Αππίας οδού και ξεψυχήσατε πάνω στο ύψος του σταυρικού σας μαρτυρίου βογγώντας τρεις μέρες και τρεις νύχτες, ε λ ε υ θ ε ρ ό φ ρ ο ν ες του Μεσαίωνα ,που οι ίδέες σας γίναν πυρκαγιές μέσα στην πυρά του σώματός σας, - α ξ έ χ α σ τ ο ι κ ο μ μ ο υ ν ά ρ ο ι της παρισινής εξέγερσης, θ ύ μ α τα της πλατείας των χειμερινών ανακτόρων, κ ρ ε μ α σ μ έ ν ο ι της Καντώνας, Ισπανοί γκουερίλλος που ξεψυχήσατε σε κάποιο τοίχο ,ενώ ο Φεντερίκο Λόρκα σας απάγγελλε τα τραγούδια του, μ ά ρ τ υ ρ ε ς του Σ κ ο π ε υ τ η ρ ί ο υ της Καισαριανής του ''συνήθους τόπου'' , η ρ ω μ έ ι κ η ψ υ χ ή σας δ ί ν ε ι τώρα α ν α φ ο ρ ά εις σ τ ά σ ι ν π ρ ο σ ο χ ή ς, Α ν τ ι χ α ι ρ ε τ ί σ τ ε την. Μανιάτικα μοιρολόγια σταματήστε. Σιγήστε πένθιμα εμβατήρια . Ναύτες του ''Αβρόρα '' και Ε λ α σ ί τ ε ς μας , α κ ο ί μ η τ η σ υ ν ε ί δ η σ η του έθνους , β ά λ τ ε στ' αυτί ένα γ α ρ ύ φ α λ λ ο. Μη χ α μ η λ ώ σ τ ε τις σ η μ α ί ε ς σας μ ε σ ί σ τ ι ε ς , μόνε ο λ ό ρ θ α μ π ή ξ τ ε τα κ ο ν τ ά ρ ι α τους στον τάφο του γ ε ν ν α ί ο υ για να λένε στο π λ α τ ά γ ι α σ μ ά τους το α σ ί γ α σ τ ο τραγούδι της λ ε υ τ ε ρ ι ά ς !
Σημείωση : το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου 1952 , 10η επέτειο από την εκτέλεση του Ν ί κ ο υ Μ π ε λ ο γ ι ά ν ν η [απ'τον Στάθη Δρομάζο]
ΙΝ ΜΕΜΟΡΙΑΜ –
[για την επιλογή -επιμέλεια]:
Αντώνης Κ Πρεκατές, δάσκαλος. Τρίκαλα 25-4-2016

Μακης Μανωλης Καλημερα Χρηστο !! Καλη ανασταση !!

Ο χρήστης Μακης Μανωλης απάντησε · 2 απαντήσεις
Ηλίας Στεργιόπουλος
Ηλίας Στεργιόπουλος Καλημέρα Χρήστο!

Ο χρήστης Τσιούνης Χρήστος απάντησε · 1 απάντηση
 
Ο Τσιούνης Χρήστος κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Παυλος Φυσσας.

ΟΞΩ ΡΕΕΕΕΕΕ !!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου