Ο Τσιούνης Χρήστος κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Τσιούνης Χρήστος.
Τσιούνης Χρήστος
(μέρος ΣΤ ')
Φίλοι κι αδέρφια της ψυχής μου //ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ
- * * *
- '' Αν δεν κ α ώ ε γ ώ // α ν δεν κ α ε ί ς ε σ ύ - α ν δεν κ α ο ύ μ ε ε μ ε ί ς // πώς θα γ ε ν ο ύ ν ε
- τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η , φ ω ς ;''
Φίλοι κι αδέρφια της ψυχής μου //ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ
- * * *
- '' Αν δεν κ α ώ ε γ ώ // α ν δεν κ α ε ί ς ε σ ύ - α ν δεν κ α ο ύ μ ε ε μ ε ί ς // πώς θα γ ε ν ο ύ ν ε
- τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η , φ ω ς ;''
- * * *
- ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // αν δεν καταφέρνω να σας πω όπως πρέπει - Εκείνο που θέλω να σας πω
// Σ υ μ π α θ ά τ ε με //Γιατί είμαι μεθυσμένος ,το κεφάλι μου γυρίζει // Ό χ ι από το
ρ α κ ί . Από την π ε ί ν α – όχι και τ ί π ο τ α σ π ο υ δ α ί ο...
- * * *
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // της Ε υ ρ ώ π η ς, της Α σ ί α ς, της Α μ ε ρ ι κ ή ς Δ ε ν είμαι μήτε φυλακή, μήτε και σ' απεργία π ε ί ν α ς // βρίσκομαι π λ α γ ι α σ μ έ ν ο ς στο χορτάρι, Μ ά η ς μήνας ,
ν ύ χ τ α - Τα μάτια σας τόσο σιμά στο πρόσωπό μου , λάμπουν σαν α σ τ έ ρ ι α - Κ' είναι τα χέρια σας μέσα στη φούχτα μου σαν ένα μόνο χέρι - Σ α ν το χ έ ρ ι της μ ά ν α ς μ ο υ - Σ α ν το χ έ ρ ι
της πολυαγαπημένης μου - Σ α ν το χ έ ρ ι τ η ς ζ ω ή ς. - Α δ έ ρ φ ι α μ ο υ , // π ο τ έ δε μ' α φ ή σ α τ ε μ ο ν ά χο - Ο ύ τ ε και μένα , ο ύ τ ε τη χ ώ ρ α μου, ο ύ τ ε το λ α ό μου - Ό σ ο α γ α π ώ εγώ τους δικούς σας // τ ό σ ο α γ α π ά τ ε τους - δ ι κ ο ύ ς μου, ναι, το ξέρω.// Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ , αδερφοί μου, ευχαριστώ.
- * * *
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // Σ κ ο π ό δεν τ ο ' χ ω να π ε θ ά ν ω Μ α αν με σ κ ο τ ώ σ ο υ ν // Ε γ ώ και πάλι ανάμεσά σας θα εθακολουθώ να ζω // Θάμαι μέσα στους στίχους του Αραγκόν // στους στίχους του που λένε για τις ό μ ο ρ φ ε ς η μ έ ρ ε ς πού'ναι ν ά' ρθουν - Θά'μαι στου Π ι κ α σ σ ό το π ε ρ ι σ τ έ ρ ι - Θά' μαι στου Ρ ό μ σ ο ν τα τ ρ α γ ο ύ δ ι α - Κ α ι π ά ν ο υ απ' ό λ α // π ι ο ό μ ο ρ φ α α π ' ό λ α : - Θ ά' μ α ι στο ν ι κ η φ ό ρ ο γ έ λ ι ο των σ υ ν τ ρ ό φ ω ν μου - Π λ ά ι- π λ ά ι με τους λ ι μ ε ν ε ρ γ άτ ε ς της Μαρσίλιας.
- * * *
- Κ α ι να σας π ω , α δ έ ρ φ ι α μ ο υ , την α λ ή θ ε ι α - Α ι σ θ ά ν ο μ α ι έτσι ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο ς , - μ έ χ ρ ι την τ ρ έ λ λ α ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο ς''
Ναζίμ Χικμέτ 1950
- * * *
- Σημ. Ήταν αποσπάσματα από ποιήματα του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ -με πρόλογο και απόδοση ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ // ήταν το τελευταίο μέρος της επιλογής
- * * *
- (για την επιλογή-
επιμέλεια): Αντώνης Κ. Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 17-1-2017
- ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // αν δεν καταφέρνω να σας πω όπως πρέπει - Εκείνο που θέλω να σας πω
// Σ υ μ π α θ ά τ ε με //Γιατί είμαι μεθυσμένος ,το κεφάλι μου γυρίζει // Ό χ ι από το
ρ α κ ί . Από την π ε ί ν α – όχι και τ ί π ο τ α σ π ο υ δ α ί ο...
- * * *
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // της Ε υ ρ ώ π η ς, της Α σ ί α ς, της Α μ ε ρ ι κ ή ς Δ ε ν είμαι μήτε φυλακή, μήτε και σ' απεργία π ε ί ν α ς // βρίσκομαι π λ α γ ι α σ μ έ ν ο ς στο χορτάρι, Μ ά η ς μήνας ,
ν ύ χ τ α - Τα μάτια σας τόσο σιμά στο πρόσωπό μου , λάμπουν σαν α σ τ έ ρ ι α - Κ' είναι τα χέρια σας μέσα στη φούχτα μου σαν ένα μόνο χέρι - Σ α ν το χ έ ρ ι της μ ά ν α ς μ ο υ - Σ α ν το χ έ ρ ι
της πολυαγαπημένης μου - Σ α ν το χ έ ρ ι τ η ς ζ ω ή ς. - Α δ έ ρ φ ι α μ ο υ , // π ο τ έ δε μ' α φ ή σ α τ ε μ ο ν ά χο - Ο ύ τ ε και μένα , ο ύ τ ε τη χ ώ ρ α μου, ο ύ τ ε το λ α ό μου - Ό σ ο α γ α π ώ εγώ τους δικούς σας // τ ό σ ο α γ α π ά τ ε τους - δ ι κ ο ύ ς μου, ναι, το ξέρω.// Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ , αδερφοί μου, ευχαριστώ.
- * * *
- Α δ έ ρ φ ι α μου, // Σ κ ο π ό δεν τ ο ' χ ω να π ε θ ά ν ω Μ α αν με σ κ ο τ ώ σ ο υ ν // Ε γ ώ και πάλι ανάμεσά σας θα εθακολουθώ να ζω // Θάμαι μέσα στους στίχους του Αραγκόν // στους στίχους του που λένε για τις ό μ ο ρ φ ε ς η μ έ ρ ε ς πού'ναι ν ά' ρθουν - Θά'μαι στου Π ι κ α σ σ ό το π ε ρ ι σ τ έ ρ ι - Θά' μαι στου Ρ ό μ σ ο ν τα τ ρ α γ ο ύ δ ι α - Κ α ι π ά ν ο υ απ' ό λ α // π ι ο ό μ ο ρ φ α α π ' ό λ α : - Θ ά' μ α ι στο ν ι κ η φ ό ρ ο γ έ λ ι ο των σ υ ν τ ρ ό φ ω ν μου - Π λ ά ι- π λ ά ι με τους λ ι μ ε ν ε ρ γ άτ ε ς της Μαρσίλιας.
- * * *
- Κ α ι να σας π ω , α δ έ ρ φ ι α μ ο υ , την α λ ή θ ε ι α - Α ι σ θ ά ν ο μ α ι έτσι ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο ς , - μ έ χ ρ ι την τ ρ έ λ λ α ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο ς''
Ναζίμ Χικμέτ 1950
- * * *
- Σημ. Ήταν αποσπάσματα από ποιήματα του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ -με πρόλογο και απόδοση ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ // ήταν το τελευταίο μέρος της επιλογής
- * * *
- (για την επιλογή-
επιμέλεια): Αντώνης Κ. Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 17-1-2017
Φίλοι κι αδέρφια της ψυχής μου // ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ,Τούρκος ποιητής - [ 115 χρόνια από τότε που γεννήθηκε . 15 – 1- 1902 ,στη Θεσσαλονίκη] - ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ // ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ
- * * *
- ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ - Ρόμπσον , δε μας αφήνουνε να τραγουδήσουμε // εσύ κανάρι μου με α'ι'τού φτερούγες Μαύρο μου αδέρφι εσύ ...// Δε μας αφήνουν τα τραγούδια μας να ντελαλήσουμε. - Φ ο β ο ύ ν τ α ι Ρόμσον - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την α υ γ ή , φοβούνται και να β λ έ-
π ο υ ν - Φ ο β ο ύ ν τ α ι και ν' α κ ο ύ ν , φ ο β ο ύ ντ α ι και ν' α γ γ ί ζ ο υ ν - Φ ο β ο ύ ν τ α ι ν' α γ α π ά ν ε // και με μια τέτοια φ λ ό γ α έτσι που αγάπησε ο Φερχάτ. - ( Και βέβαια θά' χετε κι εσείς μαύρα μου αδέρφια έναν Φερχάτ – πώς τόνε λένε Ρόμσον;) -
Φ ο β ο ύ ν τ α ι και το σ π ό ρ ο και τη γ η ς - Φ ο β ο ύ ν τ α ι το ν ε ρ ό που τ ρ έ χ ε ι - Φ ο β ο ύ ν τ α ι και τη θ ύ μ η σ η - τη μ ν ή μ η
- * * *
- ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ - Ρόμπσον , δε μας αφήνουνε να τραγουδήσουμε // εσύ κανάρι μου με α'ι'τού φτερούγες Μαύρο μου αδέρφι εσύ ...// Δε μας αφήνουν τα τραγούδια μας να ντελαλήσουμε. - Φ ο β ο ύ ν τ α ι Ρόμσον - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την α υ γ ή , φοβούνται και να β λ έ-
π ο υ ν - Φ ο β ο ύ ν τ α ι και ν' α κ ο ύ ν , φ ο β ο ύ ντ α ι και ν' α γ γ ί ζ ο υ ν - Φ ο β ο ύ ν τ α ι ν' α γ α π ά ν ε // και με μια τέτοια φ λ ό γ α έτσι που αγάπησε ο Φερχάτ. - ( Και βέβαια θά' χετε κι εσείς μαύρα μου αδέρφια έναν Φερχάτ – πώς τόνε λένε Ρόμσον;) -
Φ ο β ο ύ ν τ α ι και το σ π ό ρ ο και τη γ η ς - Φ ο β ο ύ ν τ α ι το ν ε ρ ό που τ ρ έ χ ε ι - Φ ο β ο ύ ν τ α ι και τη θ ύ μ η σ η - τη μ ν ή μ η
- * * *
- Το χέρι φίλου που δεν καταδέχεται // μήτε και σκόντο μήτε ποσοστά μήτε κι αναβολή . σάμπως ένα ζεστό πουλί // ποτές δε θάναι το δικό τους χέρι. - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την ε λ π ί δ α Ρόμσον - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την ε λ π ί δ α - Φ ο β ο ύ ν τ α ι καναρίνι μου μ' α'ι'τού φτερούγες - Φ ο β ο ύ ν τ α ι τα
τ ρ α γ ο ύ δ ι α μ α ς.
- * * *
- ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ
- * * *
- Τ ρ α γ ο υ δ ά ν ε οι χ τ ί σ τ ε ς - Να χ τ ί ζ ε ι ς μη θ α ρ ρ ε ί ς πούναι να τ ρ α γ ο υ δ ά ς ένα τ ρ α γ ο ύ δ ι - Ε ί ν α ι μια υ π ό θ ε σ η κάπως πιο δ ύ σ κ ο λ η. - Τ ω ν ο ι κ ο δ ό μ ω ν η κ α ρ δ ι ά είναι σα μια πλατεία για γιορτές - Λ α μ ο κ ο π ά ε ι - Μ α η σ κ α λ ω σ ι ά δεν είναι μια πλατεία για γιορτές - Ε κ ε ί είναι λ ά σ π η κι
ά ν ε μ ο ς και χ ι ό ν ι , - Τα χέρια που μ α τ ώ ν ν υ ν . Ε κ ε ί δεν είναι πάντα φρέσκο το ψ ω μ ί - Π ά ν τ α ο καφές ζεστός δεν είναι // κάποτε λείπει η ζ ά χ α ρ η - Όλ ο ι οι α ν θ ρ ώ π ο ι εδώ δεν είναι κι ή ρ ω ε ς - Κ α ι πάντοτες π ι σ τ ο ί δεν είναι οι φ ί λ ο ι.
- * * *
- Ν α χτίζεις μη θαρρείς πούναι να τραγουδάς ένα τραγούδι - Μα είναι λεβέντες όλο πείσμα οι χτίστες - Κι η οικοδομή ανεβαίνει ,μ'έφοδο τον ουρανό κυριεύει - Ψ η λ ά και πιο ψηλά ,πάντα ψηλότερα. Στο πρώτο κιόλας πάτωμα - Αράδιασαν τις γλάστρες τα λουλούδια // και πάνου στα φτερά τους τα πουλιά - Τον ή λ ι ο φέρνουνε στο πρώτο μπαλκονάκι - Μ έ σ α σε κάθε
τούβλο μια κ α ρ δ ι ά χ τ υ π ά ε ι - Κι η ο ι κ ο δ ο μ ή α ν ε β α ί ν ε ι και ψ η λ ώ ν ε ι - Ψ η λ ώ ν ε ι μες στον ι δ ρ ώ τ α και στο α ί μ α // Μόσχα , 1955 -
* * *
- Σημ. Στο επόμενο (μέρος Ε') συνεχίζουμε τα τραγούδια του Ναζίμ
Χικμέτ –
* * *
- (για την επιλογή- επιμέλεια )
Αντώνης Κ.Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1- 2017
- Το χέρι φίλου που δεν καταδέχεται // μήτε και σκόντο μήτε ποσοστά μήτε κι αναβολή . σάμπως ένα ζεστό πουλί // ποτές δε θάναι το δικό τους χέρι. - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την ε λ π ί δ α Ρόμσον - Φ ο β ο ύ ν τ α ι την ε λ π ί δ α - Φ ο β ο ύ ν τ α ι καναρίνι μου μ' α'ι'τού φτερούγες - Φ ο β ο ύ ν τ α ι τα
τ ρ α γ ο ύ δ ι α μ α ς.
- * * *
- ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ
- * * *
- Τ ρ α γ ο υ δ ά ν ε οι χ τ ί σ τ ε ς - Να χ τ ί ζ ε ι ς μη θ α ρ ρ ε ί ς πούναι να τ ρ α γ ο υ δ ά ς ένα τ ρ α γ ο ύ δ ι - Ε ί ν α ι μια υ π ό θ ε σ η κάπως πιο δ ύ σ κ ο λ η. - Τ ω ν ο ι κ ο δ ό μ ω ν η κ α ρ δ ι ά είναι σα μια πλατεία για γιορτές - Λ α μ ο κ ο π ά ε ι - Μ α η σ κ α λ ω σ ι ά δεν είναι μια πλατεία για γιορτές - Ε κ ε ί είναι λ ά σ π η κι
ά ν ε μ ο ς και χ ι ό ν ι , - Τα χέρια που μ α τ ώ ν ν υ ν . Ε κ ε ί δεν είναι πάντα φρέσκο το ψ ω μ ί - Π ά ν τ α ο καφές ζεστός δεν είναι // κάποτε λείπει η ζ ά χ α ρ η - Όλ ο ι οι α ν θ ρ ώ π ο ι εδώ δεν είναι κι ή ρ ω ε ς - Κ α ι πάντοτες π ι σ τ ο ί δεν είναι οι φ ί λ ο ι.
- * * *
- Ν α χτίζεις μη θαρρείς πούναι να τραγουδάς ένα τραγούδι - Μα είναι λεβέντες όλο πείσμα οι χτίστες - Κι η οικοδομή ανεβαίνει ,μ'έφοδο τον ουρανό κυριεύει - Ψ η λ ά και πιο ψηλά ,πάντα ψηλότερα. Στο πρώτο κιόλας πάτωμα - Αράδιασαν τις γλάστρες τα λουλούδια // και πάνου στα φτερά τους τα πουλιά - Τον ή λ ι ο φέρνουνε στο πρώτο μπαλκονάκι - Μ έ σ α σε κάθε
τούβλο μια κ α ρ δ ι ά χ τ υ π ά ε ι - Κι η ο ι κ ο δ ο μ ή α ν ε β α ί ν ε ι και ψ η λ ώ ν ε ι - Ψ η λ ώ ν ε ι μες στον ι δ ρ ώ τ α και στο α ί μ α // Μόσχα , 1955 -
* * *
- Σημ. Στο επόμενο (μέρος Ε') συνεχίζουμε τα τραγούδια του Ναζίμ
Χικμέτ –
* * *
- (για την επιλογή- επιμέλεια )
Αντώνης Κ.Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1- 2017
Τσιούνης Χρήστος
NAZIM XIKMET : Τούρκος ποιητής Φιλέλληνας και ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ !!!
( 115 χρόνια από τότε που γεννήθηκε – 15 / 1 / 1902 στη Θεσσαλονίκη )
* * *
'' Φ ί λ ο ι κι α δ έ ρ φ ι α της ψ υ χ ή ς μου...'' (μέρος Α')
( 115 χρόνια από τότε που γεννήθηκε – 15 / 1 / 1902 στη Θεσσαλονίκη )
* * *
'' Φ ί λ ο ι κι α δ έ ρ φ ι α της ψ υ χ ή ς μου...'' (μέρος Α')
- * * *
- ''... κ' ύ σ τ ε ρ α , να, γιατρέ , την κάθε αυγή // με τα χαράματα - πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα
ν τ ο υ φ ε κ ί ζ ε τ α ι...''
- * * *
- Ένα γράμμα του Κομμουνιστή ποιητή στους λαούς της Ελλάδας και Τουρκίας :
- ΦΙΛΟΙ , ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ - Εσείς που π έ σ α τ ε στις φ υ λ α κ έ ς -ε ξ ο ρ ί ε ς- και στα ξ ε ρ ο ν ή σ ι α της .Κ ό λ α σ η ς ,που σας κρατούν αλυσοδεμένους στα σ τ ρ α τ ό π ε δ α συγκέντρωσης γιατί π ο λ ε μ ά τ ε για την Α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α , το Ψ ω μ ί και τη Λ ε υ τ ε ρ ι ά τού - Ε λ λ η ν ι κ ο ύ Λ α ο ύ , δ ε χ τ ε ί τ ε την α γ ά π η μου και το θ α υ μ α σ μ ό μου. - Οι λ α ο ί της Τουρκίας και Ελλάδας φ ι λ ι ω μ έ ν ο ι ο ένας με τον άλλονε , με - τη β ο ή θ ε ι α των φ ι λ ε ι ρ η ν ι κ ώ ν λ α ώ ν ό λ ο υ του κ ό σ μ ο υ στο τέλος - θα τ σ α κ ί σ ο υ ν τους ε χ θ ρ ο ύ ς τους. Α υ τ ό το π ι σ τ ε ύ ω. - Ο δ ι κ ό ς σας έ ν δ ο ξ ο ς α γ ώ ν α ς είναι μια απ' τις λ α μ π ρ έ ς α π ο δ ε ί ξ ε ι ς -ό τ ι θα ν ι κ ή σ ε ι η υπόθεση της ε ι ρ ή ν η ς , του ψ ω μ ι ο ύ και της Λ ε υ τ ε ρ ι ά ς. - Σ α ς σ φ ί γ γ ω ό λ ο υ ς με α γ ά π η στην α γ κ α λ ι ά μου''
- ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ , Βερολίνο 10- 8 – 51
- * * *
- Ας πάρουμε μια γεύση απ' το άρωμα των τραγουδιών του :
- ΟΠΩΣ Ο ΚΕΡΕΜ ( = μυθικό πρόσωπο που κάηκε κι έγινε στάχτη καθώς έλυνε - το μαγικό πουκάμισο της πολυαγαπημένης του ) - ''Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι // Φωνάζω //Φωνάζω // Φωνάζω // Φωνάζω - Ελάτε γρήγορα // Σας φωνάζω // να λειώσουμε // το μολύβι.(των όπλων) - [...] Τόσες δυστυχίες //και τόσο λίγοι φίλοι.// Είναι λοιπόν κουφά //της καρδιάς σας - τ'αυτιά // Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι .
- Κ' εγώ τού λ έ ω : ''Ας κ α ώ // Ας γ ί ν ω στάχτη // σαν τον Κ ε ρ έ μ. - Α ν δ ε ν κ α ώ ε γ ώ
// α ν δ ε ν κ α ε ί ς ε σ ύ // αν δεν καούμε εμείς - π ώ ς θα γ ε ν ο ύ ν ε // τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η ;
'' - Είναι χοντρός ο αγέρας σαν τη γη // Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι// - Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω
- * * *
- Ε λ ά τ ε γ ρ ή γ ο ρ α // σ α ς φ ω ν ά ζ ω // να λ ε ι ώ σ ο υ μ ε //το μ ο λ ύ β ι.''
- * * * -
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ *( απόσπασμα από ένα ποίημα για τη ζωή και το θάνατο - του Ινδού επαναστάτη Μπενερτζή :''γιατί σκότωσαν τον Μπενερτζή'' ) - [...] Και, να , τι θέλω τώρα να σας πω :
Μες στις Ινδίες ,μέσα στην πόλη - της - Καλκούτας //Φράξαν το δρόμο ενός ανθρώπου (σσ γιατί έλεγε την αλήθεια θαρραλέα)
- Α λ υ σ ο δ έ σ α ν έ ν α ν ά ν θ ρ ω π ο που β ά δ ι ζ ε -σσ που έ γ ρ α φ ε - - Νά τό λ ο ι π ό ν // γ ι α τ ί δεν κ α τ α δ έ χ ο μ α ι // να υψώσω το κεφάλι - στ'αστροφώτιστα διαστήματα . Θα π ε ί τ ε : τ' άστρα είναι μακριά // κι η γη μας - τόσο δα μικρή. - Ε, το λοιπόν ό,τι κι αν είναι τ' άστρα ,εγώ τη γλώσσα μου τούς βγάζω. - Γ ι α μ έ ν α το λοιπόν πιο ε κ π λ η κ τ ι κ ό // και πιο ε π ι β λ η τ ι κ ό - και πιο μ υ σ τ η ρ ι α κ ό και π ι ο μ ε γ ά λ ο // ε ί ν α ι ένας ά ν θ ρ ω π ο ς - που τον ε μ π ο δ ί ζ ο υ ν να β α δ ί ζ ε ι -σσ να γ ρ ά φ ε ι δίχως φ ί μ ω τ ρ ο - και τη ''Δαμόκλειο Σπάθη '' πάνω απ'το κεφάλι του - - Ε ί ν α ι έ ν α ς ά ν θ ρ ω π ο ς που τον αλυσοδένουν -σσ γιατί τον... φοβούνται- - Θα συνεχίσουμε με ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ
– στο επόμενο Β' μέρος
- (για την επιλογή-επιμέλεια) : Αντώνης Κ. Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 15-1- 2017
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
[μέρος Β']
ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ // Ο ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ !!!
- ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ -
[ 115 χρόνια από τότε που γεννήθηκε , 15-1- 1902 ]
- * * *
- Το έργο του Ναζίμ Χικμέτ είναι απέραντο σε έκταση και ποικίλο – ποίηση,θέατρο.πρόζα, άρθρα, ... δημοσιογραφία. Μα πάνω και πρώτα απ' όλα , η π ο ί η σ η, ή το τ ρ α γ ο ύ δ ι καλύτερα. Το
τ ρ α γ ο ύ δ ι για τον Χικμέτ ήταν η καταφυγή του, η παρηγοριά του , το ό π λ ο του, ο έρωτάς του, η ελευθερία του και η μεγαλύ- τερη ... ε υ τ υ χ ί α του : - Πιότερο απ' τους ανθρώπους , τα τ ρ α
γ ο ύ δ ι α τους α γ ά π η σ α , - Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζ ήσω // μα ποτέ χωρίς τ ρ α γ ο ύ δ ια.
- ΤΑ Τ Ρ Α Γ Ο Υ Δ Ι Α
- Σ' αυτόν τον κόσμο τίποτα // απ' όσα μπόρεσα να πιω //και να γευτώ // - απ' όσες χώρες γνώρισα ...// τ ί π ο τ α , τ ί π ο τ α // δε μ' έ κ α ν ε - π ι ο ε υ τ υ χ ή // ό σ ο τα τ ρ α γ ο ύ δ ι α...
- * * *
- ''Δε χρειάζονται σχόλια σ' αυτά τα ποιήματα – λέει ο Γιάννης Ρίτσος- ούτε εξηγήσεις, κι αναλύσεις ..Όλα είναι καθαρά και ''ντόμπρα'' χωρίς υπαινιγμούς ,περιστροφές κλπ - Σ' ένα ποίημά του ,το ''πιο παράδοξο απ' όλα τα πλάσματα'' , το 1948 λέει :
- Σαν το σκορπιό είσαι ,''αδερφέ'' μου,// σαν το σκορπιό // - μέσα σε μια μεγάλη νύχτα τρόμου. - Σαν το σπουργίτι είσαι , ''αδερφέ'' μου // σαν το σπουργίτι - μέσα στις μικροσκοπικές σκοτούρες του. - Εχ, σαν το στρείδι είσαι ,''αδερφέ''μου , σαν το στρείδι - το σφαλισμένο και ήσυχο. - Τι τρομερός πούσαι ''αδερφέ'' μου, //σα στόμιο σβησμένου ηφαίστειου. - Κ' ένας δεν είσαι ,αλίμονο,// ούτε πέντε // μήτε και μιλιούνια. - Σαν πρόβατο είσαι , ω ''αδερφέ'' μου //όταν ο μπόγιας το τομάρι σου - ντυμένος, όταν σηκώνει το ραβδί του ο μπόγιας,// βιάζεσαι να χωθείς - μες στο σκοτάδι και τρέχοντας τραβάς για το σφαγείο, τρέχοντας , - κι από πάνου με καμάρι . - ΕΙΣΑΙ το πιο παράδοξο πλάσμα τού κόσμου, πιότερο κι απ' το ψάρι - που ζει στη θάλασσα χωρίς καν να την γνωρίζει. - Κι αν είναι εδώ στη γης τ ό σ η μ ι ζ έ ρ ι α -σσ πόνος,πείνα ,φρίκη- - είναι από σένανε , '' α δ ε λ φ έ '' μου -σσ ''σύντροφε'', ''συνάδελφε'',''φίλε''- - Αν είμαστε έτσι π ε ι ν α σ μ έ ν ο ι κι έτσι τ σ α κ ι σ μ έ ν ο ι , - Αν είμαστε γδαρμένοι ως το μεδούλι // και πατημένοι σαν τσαμπιά - να δώσουμε όλο το κρασί μας, - Τάχα θα πω πως είναι-μόνο- από δικό σου - φταίξιμο ; -- Όχι, // - Όμως και συ ,''αγαπητέ'' μου, φταις κ α μ π ό σ ο... - Αυτή η πατρική στάση -λέει ο Ρίτσος- είναι συχνή στην ποίηση του Χικμέτ, όταν θέλει να ...μαλώσει τ' ''αδέρφια'' του γιατί δε βλέπουν μερικά ολοφάνερα πράγματα ή γιατί τ' ανέχονται, όταν δεν συνειδητοποιούν το γενικό κοινωνικό συναίσθημα που έχει μια κ ο ι ν ή π η γ ή και κ ο ι ν ή σ η μ α σ ί α ..., γιατί αυτή η κ α τ α ν ό η σ η θα β ο η θ ο ύ σ ε στην ε ν ό τ η τ α της κοινωνίας και στην ανάπτυξή της...
- * * *
- Θα συνεχίσουμε με τα ...τ ρ α γ ο ύ δ ι α του [του Ν. Χικμέτ] - (μέρος Γ ') - - που αρκετά είναι ηχογραφημένα //+ σε βίντεο-
- * * *
- (για την επιλογή- επιμέλεια ) :
Αντώνης Κ/ Πρεκατές. Δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1- 2017
````````````````````````````````````````````````````````````````````
(μέρος Γ ' ) Φίλοι κι αδέρφια της ψυχής μου //
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ -
* ''Αν δ ε ν κ α ώ ε γ ώ // αν δ ε ν κ α ε ί ς ε σ ύ - αν δ ε ν κ α ο ύ μ ε ε μ ε ί ς // πώς θα γ ε ν ο ύ ν ε
- τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η – φ ω ς ''
- * ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - Η Ζ Ω Η ΜΟΥ ( Ναζίμ Χικμέτ) - -
Η πιο ό μ ο ρ φ η θ ά λ α σ σ α είναι αυτή - που δεν την α ρ μ ε ν ί σ α μ ε α κ ό μ α - Το πιο ό μ ο ρ φ ο π α ι δ ί // δε μεγάλωσε ακόμα - Τις πιο ό μ ο ρ φ ε ς μέρες // Τις πιο ό μ ο ρ φ ε ς μ έ ρ ε ς μας - δ ε ν τ ι ς ζ ή σ α μ ε α κ ό μ α - Κι αχ ό,τι π ι ο ό μ ο ρ φ ο θ ά ' θ ε λ α να σου πω - δ ε ν σ τ ο ε ί π α α κ ό μ α .
- * * * -
Αχ, γ ι α τ ί τ ό σ ο ι ά ν θ ρ ω π ο ι στη γ η // τ ό σ ο πολύ δ υ σ τ υ χ ε ί ς !!!
- * * *
- ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ // ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ Ψ Ε Υ Τ Ι Α -
Τα χέρια σας σοβαρά σαν τις πέτρες // θλιμμένα σαν εκείνα τα τραγούδια που τραγουδάν στη φυλακή // βαριά ,χοντροκομμένα σάμπως ζώα για χαμαλίκι τα χέρια σας που μοιάζουν μανιασμένα πρόσωπα //π ει ν α σ μ έ ν ω ν π α ι δ ι ώ ν ! - Τα χέρια σας ... // ατρόμητα καθώς η φύση // τα χέρια σας που κάτω απ'το σκληρό πετσί τους //φυλάνε πάντα τη σ τ ο ρ γ ή και τη φ ι λ ί α. [...] -
Και βέβαια που δε στέκεται ο πλανήτης μας σ'ενός βοδιού τα κέρατα , α ν ά μ ε σ α στα χ έ ρ ι α σας
κ ρ α τ ι έ τ α ι
- * * *
- Α, οι ά ν θ ρ ω π ο ι , οι δ ι κ ο ί μας ά ν θ ρ ω π ο ι, - Με ψ έ μ α τ α σας τ α 'ι' ζ ο υ ν ε , όταν εσείς π ε ι ν ά τ ε - κ' έχετε χρεία από ψωμί και κρέας. Αφήνετε τούτον τον κόσμο που τα κλαριά του με καρπούς είναι κατάφορτα // δίχως να κάτσετε ούτε μια φορά να φάτε // πάνω σ' ένα παστρικό τραπεζο-μάντηλο.
- * * *
- Α, οι άνθρωποι, οι δικοί μας άνθρωποι// πιότερο εκείνοι της Α σ ί α ς, της Α φ ρ ι κ ή ς, της Μέσης και Εγγύς Ανατολής και των νησιών του Ειρηνικού //και τούτοι της δικιάς μου χώρας πιότεροι δηλαδή από τα εβδομήντα στα εκατό είστε κοιμισμένοι, είσαστε γέροι...// Είστε περίεργοι ,είστε νέοι καθώς τα χέρια σας...
- * * *
- Α, οι άνθρωποι, οι δικοί μας άνθρωποι – εσύ αδερφέ μου της Ευρώπης και Αμερικής εσύ πούσαι ...σβέλτος ,πούσαι... θαρρετός // κ' είσαι ό λ ο ς χαυνωμένος σαν τα χέρια σου //σου λένε ψ έ μ α τ α , σε βάζουν στο ντορό τους...
- * * *
- Α, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - αν ψ ε ύ δ ο ν τ α ι οι κεραίες // αν ψεύδεται η περιστροφή της γης// - αν ψεύδονται και τα βιβλία, οι αφίσες, τ'ανακοινωθέντα στην κολώνα - και στην οθόνη των κοριτσιών με τα γυμνά πόδια //αν ψεύδεται και - η προσευχή και το νανούρισμα // και τ' ό ν ε ι ρ ο // κι ο λόγος ,το χρώμα// - αν ψεύδεται η φ ω ν ή κι αυτός που εκμεταλλεύεται τα χέρια σας , - αν ψ ε ύ δ ο ν τ α ι ό λ ο ι κι ό λ α // ε ξ ό ν απ' τα χέρια σας //είναι για νάναι - υπάκουα και τυφλά σαν τα σκοτάδια // νάναι κουτά σαν τα μαντρόσκυλα , για να - μην εξεγείρονται τα χέρια σας // για να μην πάρει ΤΕΛΟΣ τούτη η ΑΔΙΚΙΑ [...] - μέσα σ' αυτόν τον κόσμο το θνητό // που θάτανε τόσο ΟΜΟΡΦΟ να ΖΟΥΜΕ.
- (για την επιλογή- επιμέλεια) :
Αντώνης Κ.Πρεκατές,δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1-2017 -
Σημ. Στο επόμενο( Δ' μέρος) συνεχίζουμε με ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ του Ναζίμ Χικμέτ
- ''... κ' ύ σ τ ε ρ α , να, γιατρέ , την κάθε αυγή // με τα χαράματα - πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα
ν τ ο υ φ ε κ ί ζ ε τ α ι...''
- * * *
- Ένα γράμμα του Κομμουνιστή ποιητή στους λαούς της Ελλάδας και Τουρκίας :
- ΦΙΛΟΙ , ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ - Εσείς που π έ σ α τ ε στις φ υ λ α κ έ ς -ε ξ ο ρ ί ε ς- και στα ξ ε ρ ο ν ή σ ι α της .Κ ό λ α σ η ς ,που σας κρατούν αλυσοδεμένους στα σ τ ρ α τ ό π ε δ α συγκέντρωσης γιατί π ο λ ε μ ά τ ε για την Α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α , το Ψ ω μ ί και τη Λ ε υ τ ε ρ ι ά τού - Ε λ λ η ν ι κ ο ύ Λ α ο ύ , δ ε χ τ ε ί τ ε την α γ ά π η μου και το θ α υ μ α σ μ ό μου. - Οι λ α ο ί της Τουρκίας και Ελλάδας φ ι λ ι ω μ έ ν ο ι ο ένας με τον άλλονε , με - τη β ο ή θ ε ι α των φ ι λ ε ι ρ η ν ι κ ώ ν λ α ώ ν ό λ ο υ του κ ό σ μ ο υ στο τέλος - θα τ σ α κ ί σ ο υ ν τους ε χ θ ρ ο ύ ς τους. Α υ τ ό το π ι σ τ ε ύ ω. - Ο δ ι κ ό ς σας έ ν δ ο ξ ο ς α γ ώ ν α ς είναι μια απ' τις λ α μ π ρ έ ς α π ο δ ε ί ξ ε ι ς -ό τ ι θα ν ι κ ή σ ε ι η υπόθεση της ε ι ρ ή ν η ς , του ψ ω μ ι ο ύ και της Λ ε υ τ ε ρ ι ά ς. - Σ α ς σ φ ί γ γ ω ό λ ο υ ς με α γ ά π η στην α γ κ α λ ι ά μου''
- ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ , Βερολίνο 10- 8 – 51
- * * *
- Ας πάρουμε μια γεύση απ' το άρωμα των τραγουδιών του :
- ΟΠΩΣ Ο ΚΕΡΕΜ ( = μυθικό πρόσωπο που κάηκε κι έγινε στάχτη καθώς έλυνε - το μαγικό πουκάμισο της πολυαγαπημένης του ) - ''Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι // Φωνάζω //Φωνάζω // Φωνάζω // Φωνάζω - Ελάτε γρήγορα // Σας φωνάζω // να λειώσουμε // το μολύβι.(των όπλων) - [...] Τόσες δυστυχίες //και τόσο λίγοι φίλοι.// Είναι λοιπόν κουφά //της καρδιάς σας - τ'αυτιά // Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι .
- Κ' εγώ τού λ έ ω : ''Ας κ α ώ // Ας γ ί ν ω στάχτη // σαν τον Κ ε ρ έ μ. - Α ν δ ε ν κ α ώ ε γ ώ
// α ν δ ε ν κ α ε ί ς ε σ ύ // αν δεν καούμε εμείς - π ώ ς θα γ ε ν ο ύ ν ε // τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η ;
'' - Είναι χοντρός ο αγέρας σαν τη γη // Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι// - Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω // Φ ω ν ά ζ ω
- * * *
- Ε λ ά τ ε γ ρ ή γ ο ρ α // σ α ς φ ω ν ά ζ ω // να λ ε ι ώ σ ο υ μ ε //το μ ο λ ύ β ι.''
- * * * -
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ *( απόσπασμα από ένα ποίημα για τη ζωή και το θάνατο - του Ινδού επαναστάτη Μπενερτζή :''γιατί σκότωσαν τον Μπενερτζή'' ) - [...] Και, να , τι θέλω τώρα να σας πω :
Μες στις Ινδίες ,μέσα στην πόλη - της - Καλκούτας //Φράξαν το δρόμο ενός ανθρώπου (σσ γιατί έλεγε την αλήθεια θαρραλέα)
- Α λ υ σ ο δ έ σ α ν έ ν α ν ά ν θ ρ ω π ο που β ά δ ι ζ ε -σσ που έ γ ρ α φ ε - - Νά τό λ ο ι π ό ν // γ ι α τ ί δεν κ α τ α δ έ χ ο μ α ι // να υψώσω το κεφάλι - στ'αστροφώτιστα διαστήματα . Θα π ε ί τ ε : τ' άστρα είναι μακριά // κι η γη μας - τόσο δα μικρή. - Ε, το λοιπόν ό,τι κι αν είναι τ' άστρα ,εγώ τη γλώσσα μου τούς βγάζω. - Γ ι α μ έ ν α το λοιπόν πιο ε κ π λ η κ τ ι κ ό // και πιο ε π ι β λ η τ ι κ ό - και πιο μ υ σ τ η ρ ι α κ ό και π ι ο μ ε γ ά λ ο // ε ί ν α ι ένας ά ν θ ρ ω π ο ς - που τον ε μ π ο δ ί ζ ο υ ν να β α δ ί ζ ε ι -σσ να γ ρ ά φ ε ι δίχως φ ί μ ω τ ρ ο - και τη ''Δαμόκλειο Σπάθη '' πάνω απ'το κεφάλι του - - Ε ί ν α ι έ ν α ς ά ν θ ρ ω π ο ς που τον αλυσοδένουν -σσ γιατί τον... φοβούνται- - Θα συνεχίσουμε με ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ
– στο επόμενο Β' μέρος
- (για την επιλογή-επιμέλεια) : Αντώνης Κ. Πρεκατές, δάσκαλος.
Τρίκαλα 15-1- 2017
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
[μέρος Β']
ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ // Ο ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ !!!
- ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ -
[ 115 χρόνια από τότε που γεννήθηκε , 15-1- 1902 ]
- * * *
- Το έργο του Ναζίμ Χικμέτ είναι απέραντο σε έκταση και ποικίλο – ποίηση,θέατρο.πρόζα, άρθρα, ... δημοσιογραφία. Μα πάνω και πρώτα απ' όλα , η π ο ί η σ η, ή το τ ρ α γ ο ύ δ ι καλύτερα. Το
τ ρ α γ ο ύ δ ι για τον Χικμέτ ήταν η καταφυγή του, η παρηγοριά του , το ό π λ ο του, ο έρωτάς του, η ελευθερία του και η μεγαλύ- τερη ... ε υ τ υ χ ί α του : - Πιότερο απ' τους ανθρώπους , τα τ ρ α
γ ο ύ δ ι α τους α γ ά π η σ α , - Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζ ήσω // μα ποτέ χωρίς τ ρ α γ ο ύ δ ια.
- ΤΑ Τ Ρ Α Γ Ο Υ Δ Ι Α
- Σ' αυτόν τον κόσμο τίποτα // απ' όσα μπόρεσα να πιω //και να γευτώ // - απ' όσες χώρες γνώρισα ...// τ ί π ο τ α , τ ί π ο τ α // δε μ' έ κ α ν ε - π ι ο ε υ τ υ χ ή // ό σ ο τα τ ρ α γ ο ύ δ ι α...
- * * *
- ''Δε χρειάζονται σχόλια σ' αυτά τα ποιήματα – λέει ο Γιάννης Ρίτσος- ούτε εξηγήσεις, κι αναλύσεις ..Όλα είναι καθαρά και ''ντόμπρα'' χωρίς υπαινιγμούς ,περιστροφές κλπ - Σ' ένα ποίημά του ,το ''πιο παράδοξο απ' όλα τα πλάσματα'' , το 1948 λέει :
- Σαν το σκορπιό είσαι ,''αδερφέ'' μου,// σαν το σκορπιό // - μέσα σε μια μεγάλη νύχτα τρόμου. - Σαν το σπουργίτι είσαι , ''αδερφέ'' μου // σαν το σπουργίτι - μέσα στις μικροσκοπικές σκοτούρες του. - Εχ, σαν το στρείδι είσαι ,''αδερφέ''μου , σαν το στρείδι - το σφαλισμένο και ήσυχο. - Τι τρομερός πούσαι ''αδερφέ'' μου, //σα στόμιο σβησμένου ηφαίστειου. - Κ' ένας δεν είσαι ,αλίμονο,// ούτε πέντε // μήτε και μιλιούνια. - Σαν πρόβατο είσαι , ω ''αδερφέ'' μου //όταν ο μπόγιας το τομάρι σου - ντυμένος, όταν σηκώνει το ραβδί του ο μπόγιας,// βιάζεσαι να χωθείς - μες στο σκοτάδι και τρέχοντας τραβάς για το σφαγείο, τρέχοντας , - κι από πάνου με καμάρι . - ΕΙΣΑΙ το πιο παράδοξο πλάσμα τού κόσμου, πιότερο κι απ' το ψάρι - που ζει στη θάλασσα χωρίς καν να την γνωρίζει. - Κι αν είναι εδώ στη γης τ ό σ η μ ι ζ έ ρ ι α -σσ πόνος,πείνα ,φρίκη- - είναι από σένανε , '' α δ ε λ φ έ '' μου -σσ ''σύντροφε'', ''συνάδελφε'',''φίλε''- - Αν είμαστε έτσι π ε ι ν α σ μ έ ν ο ι κι έτσι τ σ α κ ι σ μ έ ν ο ι , - Αν είμαστε γδαρμένοι ως το μεδούλι // και πατημένοι σαν τσαμπιά - να δώσουμε όλο το κρασί μας, - Τάχα θα πω πως είναι-μόνο- από δικό σου - φταίξιμο ; -- Όχι, // - Όμως και συ ,''αγαπητέ'' μου, φταις κ α μ π ό σ ο... - Αυτή η πατρική στάση -λέει ο Ρίτσος- είναι συχνή στην ποίηση του Χικμέτ, όταν θέλει να ...μαλώσει τ' ''αδέρφια'' του γιατί δε βλέπουν μερικά ολοφάνερα πράγματα ή γιατί τ' ανέχονται, όταν δεν συνειδητοποιούν το γενικό κοινωνικό συναίσθημα που έχει μια κ ο ι ν ή π η γ ή και κ ο ι ν ή σ η μ α σ ί α ..., γιατί αυτή η κ α τ α ν ό η σ η θα β ο η θ ο ύ σ ε στην ε ν ό τ η τ α της κοινωνίας και στην ανάπτυξή της...
- * * *
- Θα συνεχίσουμε με τα ...τ ρ α γ ο ύ δ ι α του [του Ν. Χικμέτ] - (μέρος Γ ') - - που αρκετά είναι ηχογραφημένα //+ σε βίντεο-
- * * *
- (για την επιλογή- επιμέλεια ) :
Αντώνης Κ/ Πρεκατές. Δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1- 2017
````````````````````````````````````````````````````````````````````
(μέρος Γ ' ) Φίλοι κι αδέρφια της ψυχής μου //
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ -
* ''Αν δ ε ν κ α ώ ε γ ώ // αν δ ε ν κ α ε ί ς ε σ ύ - αν δ ε ν κ α ο ύ μ ε ε μ ε ί ς // πώς θα γ ε ν ο ύ ν ε
- τ α σ κ ο τ ά δ ι α λ ά μ ψ η – φ ω ς ''
- * ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - Η Ζ Ω Η ΜΟΥ ( Ναζίμ Χικμέτ) - -
Η πιο ό μ ο ρ φ η θ ά λ α σ σ α είναι αυτή - που δεν την α ρ μ ε ν ί σ α μ ε α κ ό μ α - Το πιο ό μ ο ρ φ ο π α ι δ ί // δε μεγάλωσε ακόμα - Τις πιο ό μ ο ρ φ ε ς μέρες // Τις πιο ό μ ο ρ φ ε ς μ έ ρ ε ς μας - δ ε ν τ ι ς ζ ή σ α μ ε α κ ό μ α - Κι αχ ό,τι π ι ο ό μ ο ρ φ ο θ ά ' θ ε λ α να σου πω - δ ε ν σ τ ο ε ί π α α κ ό μ α .
- * * * -
Αχ, γ ι α τ ί τ ό σ ο ι ά ν θ ρ ω π ο ι στη γ η // τ ό σ ο πολύ δ υ σ τ υ χ ε ί ς !!!
- * * *
- ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ // ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ Ψ Ε Υ Τ Ι Α -
Τα χέρια σας σοβαρά σαν τις πέτρες // θλιμμένα σαν εκείνα τα τραγούδια που τραγουδάν στη φυλακή // βαριά ,χοντροκομμένα σάμπως ζώα για χαμαλίκι τα χέρια σας που μοιάζουν μανιασμένα πρόσωπα //π ει ν α σ μ έ ν ω ν π α ι δ ι ώ ν ! - Τα χέρια σας ... // ατρόμητα καθώς η φύση // τα χέρια σας που κάτω απ'το σκληρό πετσί τους //φυλάνε πάντα τη σ τ ο ρ γ ή και τη φ ι λ ί α. [...] -
Και βέβαια που δε στέκεται ο πλανήτης μας σ'ενός βοδιού τα κέρατα , α ν ά μ ε σ α στα χ έ ρ ι α σας
κ ρ α τ ι έ τ α ι
- * * *
- Α, οι ά ν θ ρ ω π ο ι , οι δ ι κ ο ί μας ά ν θ ρ ω π ο ι, - Με ψ έ μ α τ α σας τ α 'ι' ζ ο υ ν ε , όταν εσείς π ε ι ν ά τ ε - κ' έχετε χρεία από ψωμί και κρέας. Αφήνετε τούτον τον κόσμο που τα κλαριά του με καρπούς είναι κατάφορτα // δίχως να κάτσετε ούτε μια φορά να φάτε // πάνω σ' ένα παστρικό τραπεζο-μάντηλο.
- * * *
- Α, οι άνθρωποι, οι δικοί μας άνθρωποι// πιότερο εκείνοι της Α σ ί α ς, της Α φ ρ ι κ ή ς, της Μέσης και Εγγύς Ανατολής και των νησιών του Ειρηνικού //και τούτοι της δικιάς μου χώρας πιότεροι δηλαδή από τα εβδομήντα στα εκατό είστε κοιμισμένοι, είσαστε γέροι...// Είστε περίεργοι ,είστε νέοι καθώς τα χέρια σας...
- * * *
- Α, οι άνθρωποι, οι δικοί μας άνθρωποι – εσύ αδερφέ μου της Ευρώπης και Αμερικής εσύ πούσαι ...σβέλτος ,πούσαι... θαρρετός // κ' είσαι ό λ ο ς χαυνωμένος σαν τα χέρια σου //σου λένε ψ έ μ α τ α , σε βάζουν στο ντορό τους...
- * * *
- Α, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - αν ψ ε ύ δ ο ν τ α ι οι κεραίες // αν ψεύδεται η περιστροφή της γης// - αν ψεύδονται και τα βιβλία, οι αφίσες, τ'ανακοινωθέντα στην κολώνα - και στην οθόνη των κοριτσιών με τα γυμνά πόδια //αν ψεύδεται και - η προσευχή και το νανούρισμα // και τ' ό ν ε ι ρ ο // κι ο λόγος ,το χρώμα// - αν ψεύδεται η φ ω ν ή κι αυτός που εκμεταλλεύεται τα χέρια σας , - αν ψ ε ύ δ ο ν τ α ι ό λ ο ι κι ό λ α // ε ξ ό ν απ' τα χέρια σας //είναι για νάναι - υπάκουα και τυφλά σαν τα σκοτάδια // νάναι κουτά σαν τα μαντρόσκυλα , για να - μην εξεγείρονται τα χέρια σας // για να μην πάρει ΤΕΛΟΣ τούτη η ΑΔΙΚΙΑ [...] - μέσα σ' αυτόν τον κόσμο το θνητό // που θάτανε τόσο ΟΜΟΡΦΟ να ΖΟΥΜΕ.
- (για την επιλογή- επιμέλεια) :
Αντώνης Κ.Πρεκατές,δάσκαλος.
Τρίκαλα 16-1-2017 -
Σημ. Στο επόμενο( Δ' μέρος) συνεχίζουμε με ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ του Ναζίμ Χικμέτ
Καλόν Παράδεισο φίλτατε Γιάννη !
Τσιούνης Χρήστος
Αύριο η κηδεία του γιατρού Γιάννη Παπακωνσταντίνου
15 Ιανουαρίου 2017
Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών γνωστός Τρικαλινός γιατρός.
Πρόκειται για τον Γιάννη Παπακωνσταντίνου νευρολόγο ο οποίος επί πολλά χρόνια ήταν διευθυντής στη Νευρολογική κλινική του Νοσοκομείου Τρικάλων.
Ο 61χρονος γιατρός που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Αφήνει πίσω του τη σύζυγό του επίσης γιατρό, μικροβιολόγο, Καλλίνα Μπασλή και δυο γιούς.
15 Ιανουαρίου 2017
Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών γνωστός Τρικαλινός γιατρός.
Πρόκειται για τον Γιάννη Παπακωνσταντίνου νευρολόγο ο οποίος επί πολλά χρόνια ήταν διευθυντής στη Νευρολογική κλινική του Νοσοκομείου Τρικάλων.
Ο 61χρονος γιατρός που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Αφήνει πίσω του τη σύζυγό του επίσης γιατρό, μικροβιολόγο, Καλλίνα Μπασλή και δυο γιούς.
Η σορός θα μεταφερθεί στην οικία του στο Μεγαλοχώρι Τρικάλων, την Δευτέρα 16 – 1 – 2017 και ώρα 9.30 π.μ. ενώ στη συνέχεια θα μεταφερθεί στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Αγίας Μονής Τρικάλων στις 2.00μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου